از وصایای مرحوم قاضی(ره) است که :
الله الله الله که دل کسی را نرنجانید...!!!
با یک حرف تلخ این نورنماز شب از بین می‌رود...
خدا شاهدست الان مردم خیلی دست کم گرفته‌اند آبرو بردن را...
خدا چند گناه را نمی بخشد: عمداً نماز نخواندن، به ناحق آدم کشتن، عقوق والدین و آبرو بردن...
فرد وارد بازار قیامت می‌شود، فکر می کند خبری است. تعجب می‌کند؛ خدایا پس چه شد؟ نمازها، عمره ها؟
می گویند تو دل شکستی...ریا کردی... زهر زبان ریختی...
در اندونزی، یک دانشجوی رشته‌ی پزشکی دانشگاه جاکارتا می‌گفت: «شما قدر این
سید را نمی‌دانید. مثل ماهی در آب هستید. نمی‌فهمید چه نعمتی دارید.» راست
می‌گفت.
در هامبورگ استاد
دانشگاهی در حاشیه‌ی نشستی علمی به من گفت: «گمان نکنید ایران را کار و
تدبیر شماها حفظ کرده است؛ وجود این مرد را که سکاندار کشتی انقلاب شماست و
هوشمندانه این کشتی را در اقیانوس‌های پرتلاطم هدایت می‌کند، دست کم
نگیرید!»
در آکرا، پایتخت غنا، عالمی دینی می‌گفت: «اگر ما مثل این مرد را داشتیم، کارهایی می‌کردیم کارستان!»
دوست پزشکی دارم که استادی با شهرت جهانی در رشته‌ی تخصصی خود است. به من
می‌گفت: «من یک آرزو دارم و آن دیدار چهره به چهره با ایشان است. نگاه
نورانی ایشان حتی از پشت صفحه‌ی تلویزیون مرا عاشق خود کرده است.» او هنوز
هم با ایمیل پیگیر وعده‌ی دیدار است و من باید دنبال کنم!
اللهم احفظ سیدنا و قائدنا و مولانا سید علی الحسینی الخامنه ای
